Размова шаснаццатая — пра тое, як адказваюць тэалогія, навука і філасофія на кантаўскія пытанні: «Што я магу ведаць?», «Што мушу рабіць?» і «На што магу спадзявацца?»
Андрэй Ягораў: Масква не прапануе нічога вартага Мінску, каб прынесці Кіеў у ахвяру нацыянальным інтарэсам
У часе сустрэчы ва ўкраінскім Чарнобылі, а пасля і ў беларускіх Ляскавічах кіраўнікі Беларусі і Украіны стараліся абмінаць тэму напружанасці ў стасунках з Расіяй. Аднак ці рэальна дыстанцыявацца ад расійскага фактару, калі выпала магчымасць пакантактаваць сам-насам?
Вось што пра гэта мяркуе дырэктар Цэнтра еўрапейскай трансфармацыі, палітолаг Андрэй Ягораў.
— На перамовах Аляксандр Лукашэнка і Пятро Парашэнка публічна не агучвалі стаўленне да Расіі. Але ці магла гэтая тэма прысутнічаць у фармаце перамоў сам-насам?
— Думаю, расійская тэма не толькі можа прысутнічаць у абмеркаваннях, а яна дакладна там прысутнічае. Справа ў тым, што Расія — непасрэдны фактар уплыву на беларуска-ўкраінскія адносіны. Напрыклад, недалучэнне Беларусі да рознага кшталту санкцыйных дзеянняў Расіі супраць Украіны. Альбо выступленне Беларусі ўскосным каналам пастаўкі ўкраінскіх тавараў на расійскі рынак. Натуральна, усё гэта абмяркоўваецца, бо праз гэта і Беларусь церпіць, і Украіна, што, так ці іначай, ускладняе двухбаковыя адносіны. Таму расійская тэма, безумоўна, ёсць. Яе проста не можа не быць.
— Іншымі словамі, у нейкім сэнсе, Беларусь і Украіна, як кажуць, сябруюць супраць Расіі?
— Не, не зусім так. Проста ў Беларусі і Украіны ёсць уласныя нацыянальныя інтарэсы. Двухбаковае супрацоўніцтва Беларусі і Украіны — яно, па вялікім рахунку, узаемавыгаднае. Цяпер Расія ўскладняе гэтае супрацоўніцтва і пры гэтым не можа забяспечыць нейкіх выгадаў для Беларусі, калі б тая раптам пажадала разарваць дзеля Расіі стасункі з Украінай. Масква не прапануе нічога вартага для Беларусі, каб можна было гэтак ахвяраваць нацыянальнымі інтарэсамі.
— Падобнага кшталту кантакты вышэйшых асоб Беларусі і Украіны нервуюць гаспадароў Крамля?
— Так, нервуюць. Але, зноў жа, у Беларусі ёсць дастаткова ясныя тлумачэнні такім кантактам. Яны звязаныя і з агульнай мяжой, і з гандлёвым абаротам, і з міграцыяй, і з іншымі формамі культурніцкага супрацоўніцтва. Гэта апрыёры ставіць Беларусь у сітуацыю, калі мы фізічна не можам не кантактаваць з Украінай.
Радыё «Свабода»
Другие публикации
-
Политтехнологии третьего поколения. Вебинар Владимира Мацкевича #4 (Видео)
1 июня беларусский философ и методолог Владимир Мацкевич провел четвертый вебинар по теме: «Что нужно знать про политику в Беларуси, России и Украине, чтобы не дать себя обмануть».
-
Политтехнологии третьего поколения. Вебинар Владимира Мацкевича #3 (Видео)
28 мая беларусский философ и методолог Владимир Мацкевич провел третий вебинар по теме: «Что нужно знать про политику в Беларуси, России и Украине, чтобы не дать себя обмануть».
-
Политтехнологии третьего поколения. Вебинар Владимира Мацкевича #2 (Видео)
25 мая беларусский философ и методолог Владимир Мацкевич провел второй вебинар по теме: «Что нужно знать про политику в Беларуси, России и Украине, чтобы не дать себя обмануть».
-
Политтехнологии третьего поколения. Вебинар Владимира Мацкевича #1 (Видео)
21 мая беларусский философ и методолог Владимир Мацкевич провел первый вебинар по теме: «Что нужно знать про политику в Беларуси, России и Украине, чтобы не дать себя обмануть».
Комментарии и дискуссии
Уводзіны ў філасофію Уладзіміра Мацкевіча. Серыя размоў (Аўдыё)
Размова шаснаццатая — пра тое, як адказваюць тэалогія, навука і філасофія на кантаўскія пытанні: «Што я магу ведаць?», «Што мушу рабіць?» і «На што магу спадзявацца?»