Напачатку ліпеня ў маляўнічым куточку Беларусі — Каптарунах — адбылася чарговая Летняя школа Лятучага ўніверсітэта. Тэмай Летніка гэтага года была: «Ідэя, тэхналогія і супольнасць: пошукі сучаснага Універсітэта».

Летнік Лятучага ўніверсітэта — гэта месца і час, дзе ўсе захопленыя ідэяй стварэння сучаснага Універсітэта ў Беларусі маюць магчымасць разам асэнсаваць пройдзены шлях, зразумець змены ў свеце і абставінах нашага жыцця і працы, выявіць праблемы і пазначыць перспектывы. Але не толькі гэта.

Гэта месца і магчымасць апынуцца ў кампаніі выбітных мысляроў і творцаў, лепш зразумець адзін аднаго, убачыць новыя магчымасці і пачуць нечаканыя ідэі, пашырыць і ўмацаваць універсітэцкую супольнасць.

Сёлетні Летнік быў «юбілейны» — пяты! За гэтыя гады ў нас склаліся пэўныя традыцыі, але ж мы і не згубілі прагу да інавацый. Па-ранейшаму, галоўнай тэмай быў «універсітэт», хоць на адкрытых кафедрах абмяркоўваецца ўсё, што вярэзіць удзельнікаў. Па-ранейшаму, Летнік падсумоўваў думкі і дзеі, якія былі рухавікамі працы на працягу года. Па-ранейшаму, галоўным было супольнае мысленне і сінхранізацыя ў разуменні актуальных пытанняў і будучых планаў.

Новай была арганізацыя, праз якую мы ўпэўніліся ў тым, што Летнік Лятучага — ужо важная частка жыцця супольнасці, і яе не могуць адмяніць ніякія знешнія перашкоды і недарэчнасці. Галоўная ж навіна была ў тым, што на Летніку распрацоўваўся інавацыйны адукацыйны фармат.

Гл. праграму і асноўныя тэзісы выступаў

Пленарныя даклады і дыскусіі

Пленарныя пасяджэнні былі прысвечаны галоўнай тэме пошукаў сучаснага Універсітэта ў варунках актуальных праблем і пытанняў. ​​Будуючы Універсітэт у Беларусі, мы спрабуем зразумець сваю пазіцыю і магчымасці па падставовых апазіцыях у трансфармацыі Універсітэта: глабальны ці нацыянальны, сеткавы ці лакальны, стандартны ці ўнікальны, і г.д.? Нам трэба паразумецца, з якім Чалавекам Універсітэт сустракаецца ў сучаснасці? Якім павінен быць Свой універсітэт ў Свой час?

Даклад Уладзіміра Мацкевіча: «Адукацыя і практычная філасофія: Рух у адной звязцы»:

Дыскусія, ініцыяваная Таццянай Шчытцовай: «Універсітэт «у ідэі» і на практыцы»:

Даклад Таццяны Вадалажскай: «Педагогіка ідэалу: архаіка ці інавацыя для Універсітэта?»:

Агульная дыскусія: «Перспектывы «ідэі ўніверсітэта» ў Беларусі. Куды рухаемся?»:

«Адкрытыя кафедры»

Традыцыйна давалася магчымасць кожнаму з удзельнікаў Летняй школы прапанаваць усім астатнім сваю тэму для дыскусіі, прэзентацыі, лекцыі ці майстар-класа. Гэтым разам былі закрануты праблемы трансфармацый еўрапейскай прасторы, пытанні праяў патрыятызму і форм неаўтарытарнага мыслення. Не абыйшлося і без актуалій універсітэцкага жыцця: «цноты студэнта» і гісторыя студэнцкіх карпарацый, публічная прастора Беларусі і запаветы Ігната Абдзіраловіча ў жыцці Беларусі і дзейнасці Лятучага.

Даклад Андрэя Ягорава: «Еўрапейскі сацыялізм: ідэнтычнасць, мысленне, палітыка»:

Дыскусія, ініцыяваная Ігарам Падпорыным: «Неаўтарытарнае мысленне?»:

Дыскусія, ініцыяваная Вячаславам Бабровічам: «Падставы асвечанага патрыятызму ў Беларусі: дзяржава, грамадства ці асоба?»:

Даклад Святланы Паляшчук (па выніках даследавання): «Публічная прастора Беларусі»:

Дыскусія, ініцыяваная Павлам Баркоўскім: «Ад навучання дзіўнаму да вывучэння каштоўнасцяў»:

Даклад Міхала Анемпадыстава: «Студэнцкія аб'яднанні. Гісторыя, этас і стыль»:

Даклад Віялеты Ермаковай: «Цноты студэнта»:

Дыскусія пра інтэлектуальную спадчыну Ігната Абдзіраловіча, ініцыяваная Міхаілам Баярынам: «Вялікі беларускі праект. Запавет ліючайся формы»:

Асобную частку «адкрытых кафедр» мы прысвяцілі абмеркаванню новага фармату адукацыйнай праграмы Лятучага ўніверсітэта, распрацоўка якога распачалася на праектнай сесіі ў траўні .

Прэзентацыя школ

Прэзентацыя Алегам Дзярновічам «Школы ВКЛ»:

Прэзентацыя Уладзімірам Мацкевічам і Таццянай Вадалажскай «Школы метадалогіі: магістры гульні»:

Прэзентацыя Паўлам Баркоўскім і Вольгай Орышавай «Філасофскай школы»:

А па-за асноўнай часткі праграмы летніка былі размовы, купанні, песні і цудоўныя стравы ад кухара Францішка.

Натхнёныя пошукамі свайго зместу і сваёй формы, мы працягнем выконваць запаветы Ігната Абдзіраловіча і адказваць на выклікі часу ў наступным годзе, які, спадзяемся, стане «Годам беларускага мыслення».

Наша вялікая ўдзячнасць спн. Алене Танкачовай, якая гасцінна прыняла нас на сваім чароўным хутары ў Каптарунах!

Больш фота — гл. тут

Гл. таксама ўражанні удзельніцы Летніка Кацярыны Ганчаровай: «Казка пра Лятучую школу, альбо Гісторыя аднаго захаплення»